گیاهان پوششی مقاوم

گیاهان پوششی مقاوم مناسب روف گاردن

در مناطقی با آب و هوای خشک (مانند تهران) چمن ها انتخاب مناسبی به عنوان گیاهان پوششی نیستند، و به خوبی رشد نمی کنند.  چمن ها علاوه بر نگهداری و هزینه بالا، آب زیادی مصرف می کنند. اما بسیاری از گیاهان پوششی این مشکل را ندارند. برخی گیاهان پوششی مقاوم از گونه های مهاجم هستند؛ و به سرعت هر جا قطعه زمین خالی باشد حمله کرده و آنجا را پر می کنند. به همین دلیل است که دانستن در مورد گیاهان پوششی بسیار مهم است.

در اینجا چند مورد از گیاهان به همراه نکاتی برای رشد و نگهداری آنها ارائه می شود؛ که به شما کمک می کند تا پوشش گیاهی مقاوم برای روف گاردن خود انتخاب کنید. اگر چمن را به عنوان یک گزینه جهت پوشش بام خود انتخاب نکرده اید و می خواهید گیاهان چند ساله را در مکان خشک پرورش دهید، گیاهان پوششی زیر انتخاب مناسبی می باشند. و از انواع چمن نیز جذاب تر هستند.

برای آشنایی بیشتر با انتخاب گیاه برای روف گاردن می توانید مقاله « معیارهای انتخاب گیاه در روف گاردن » را مطالعه نمایید.

سدوم آنجلینا

سدوم آنجلینا گیاهی است دائمی و همیشه سبز با شاخ و برگهای آبدار، که در بام پوششی حصیر مانند را بوجود می آورد. بسته به میزان نور خورشید (شاخه و برگهای سبز و سوزن مانند آن) دارای برگهای طلایی می شود. در طول تابستان گلهای زرد کوچک می دهد و در پاییز ، شاخ و برگ آن رنگ نارنجی بخود می گیرد.

نور آفتاب و زهکشی خوب عامل موفقیت رشد و ماندگای این گیاه است. به دلیل رنگ طلایی، وقتی با گیاهانی که دارای شاخ و برگ تیره هستند ترکیب شود، منظر بسیار زیبا را بوجود می آورد. این گیاهان را برای استفاده به عنوان گیاه پوششی یا حاشیه ای در بام باغ می توان استفاده نمود. سدوم آنجلینا همچنین یک گیاه مناسب باغ صخره ای است و می تواند بین سنگ ها به زیبایی قرار گیرد. همچنین می توان آن را در گلدان ها  و سبدهای آویزان کاشت.

سدوم آنجلینا به طور کلی در بهار کاشته می شود؛ اما این گیاه سخت را می توان تقریباً در هر زمان کاشت. سرعت رشد آن نسبتاً سریع است، اما ممکن است یک یا دو سال طول بکشد تا گل بدهد.

آلیسوم

یک گیاه پوششی رنگارنگ از گلهای ریز است که می توانید از آن برای بام باغ یا باغچه خود استفاده کنید. بومی اروپا، شاخه و برگ آن به سرعت رشد می کند و در عرض دو ماه پس از کاشت، زمین را با گلهای کوچک چهار ضلعی شکل صلیبی می پوشاند. برگهای آن سبز مایل به خاکستری و کمی پرزدار، باریک و نیزه ای شکل هستند.

آلیسوم به راحتی بوسیله قلمه گیاه یا دانه رشد می کند؛ می توان آن را در اوایل بهار پس از گذر از روزهای یخبندان کاشت. در آب و هوای بدون یخبندان، آلیسوم می تواند در پاییز و زمستان نیز رشد کند.  اکثر گونه ها در گرما محو می شوند اما در پاییز دوباره شکوفا می شوند.

آلیسوم عاشق آفتاب کامل است؛ ولی دوره های خشک طولانی را دوست ندارد. اگر منطقه شما گرم و خشک است، مکانی سایه دار برای این گیاه بهتر است. اگرچه باید به خاطر داشته باشید که اگر سایه زیاد باشد می تواند مانع از خشک شدن کامل برگ ها و خاک شود و ممکن است پوسیدگی ساقه یا سوختگی برگ ایجاد کند. به طور کلی، باید آلیسوم را در جایی بکارید که بتواند روزانه شش تا هشت ساعت در معرض نور خورشید قرار گیرد.

گل ناز

این گیاه مانند آنجلینا سدوم از گیاهان پوششی مقاوم چند ساله است. سدوم دارای برگهای گوشتی و  آبدار است. گل ناز ضمن اینکه یک گیاه پوششی مقاوم در برابر خشکسالی است، دوست ندارد ریشه های آن در رطوبت باشند. به همین دلیل، این گیاه می تواند برای کسی که برای اولین بار آن را کشت می کند چالش برانگیز باشد. بنابراین برخلاف سایر گیاهان ذکر شده در اینجا، نمی توان این گیاه را به آسانی نگهداری کرد.

با این وجود گلهای آن بسیار زیبا هستند؛ و با شاخ و برگهای غیر معمول آن جذاب است. نیاز به نور مستقیم و محیط روشن به مدت ۶ تا ۸ ساعت در روز دارد. حداقل تا ۲ درجه سانتیگراد را تحمل می کند .نیازی به آبیاری زیاد ندارد. آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ریشه ها می شود. بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک کاملا خشک شود. مصرف کود یک یا دو مرتبه در طی فصل رشد است.

خاک این گیاهان باید از زهکش خوبی برخوردار باشد تا بتواند باقیمانده آب ناشی از آبیاری را به خوبی از خود عبور دهد و خیس باقی نماند. مخلوط خاکی که برای کاکتوسها استفاده می شود برای این گیاه نیز مناسب است. از طریق کشت بذر و نیز از قلمه های تهیه شده از انتهای ساقه گیاه برای تکثیر آن استفاده می شود. سن گیاه و حجم ریشه و ساقه معرف زمان تعویض گلدان است.

ایبریس

از گیاهان پوششی چند ساله زیبا و مورد علاقه خیلی هاست به خصوص در میان کسانی که عاشق گلهای سفید هستند. برخلاف سایر گیاهان، برگهای جذابی ندارد. این گیاه نیاز به محلی آفتابی و خاک زهکشی شده دارد. در خاک های ضعیف تا متوسط از نظر حاصلخیزی و خنثی تا قلیایی به خوبی رشد می کند.

همچنین خاک های به خوبی آبیاری شده و مکان های آفتابی را می پسندد. کشت آن در خاک های کمی اسیدی نیز موفقیت آمیز خواهد بود. برای افزایش انشعابات جانبی نیاز به سرزنی دارد. و از گیاهان مقاوم به سرما است.

وینکا مینور (پِروانش یا پریوش)

وینکا مینور گیاهی تا حدودی مشکل ساز است. زیرا این گیاه ظریف، که دارای برگهای براق و گلهای آبی است، اغلب در مناطق سایه دار رشد می کند.

برخی از گیاهان پوششی مقاوم در برابر خشکسالی مقداری تهاجمی هستند پس نباید خیلی ما را متعجب کنند. طبیعت آنها این است که برای زنده ماندن در خاکهای خشک باید مقاوم باشند.

وینکا مینور سخت، کم کار و عاری از آفات، معمولاً دارای برگها و گلهای پهن است. همچنین برای پوشاندن سطح مفید است و به دلیل عادت خزنده خود مشهور است. وینکا مینور بیشتر در بهار گل آبی می دهد، اما رنگ آن می تواند بنفش یا سفید نیز باشد. ممکن است گاهی اوقات در تابستان هم شکوفا شوند، اما گلهای تابستانی به اندازه گلهای بهاری باشکوه نخواهد بود. سرعت رشد متوسطی دارد و معمولاً در اوایل بهار کاشته می شود. با این حال، گیاهی مقاوم است و حتی کشت در پاییز را نیز تحمل می کند.

آجوگا

آجوگا یک گیاه پوششی چندساله، پهن برگ، همیشه سبز تا نیمه همیشه سبز است. این گیاه علفی و از خانواده Lamiaceae (نعناع) می باشد. بومی اروپا، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیاست. گیاهی متراکم و دارای خوشه های کوچک و زیبایی از گلهای بنفش رنگ است که از اواسط تا اواخر بهار ظاهر می شوند.

همه سطوح نوری را تحمل می کند و برای مناطق مرطوب انتخاب بسیار خوبی است. اگرچه خاک های متوسط ​​خشک را هم تحمل می کند. در مناطق خنک و سایه دار، پوششی خوب و جذاب ایجاد می کند. می بایست از کاشت آن در خاکهای سنگین پرهیز شود. زهکشی و گردش هوا درخاک باید مناسب باشد. آجوگا را در بهار یا پاییز هنگامی که پر می شود و یا از طریق بذر تکثیر می کنند.

برای مطالعه ادامه مطلب در سایت اسپینگر می توانید از لینک زیر استفاده نمایید.

www.espinger.com